Regresja krzywoliniowa
Regresję krzywoliniową obserwujemy, gdy związek pomiędzy zmienną objaśnianą a objaśniającą ma charakter nieliniowy.
Wśród modeli nieliniowych wyróżnić możemy modele sprowadzalne do modelu liniowego. Są to m.in.:
Model potęgowy:
Model ten sprowadzamy do modelu liniowego poprzez zlogarytmowanie:
oraz podstawienie:
W rezultacie otrzymujemy model:
Wartości parametrów modelu przekształconego możemy szacować np. za pomocą Metody Najmniejszych Kwadratów, przy czym wszystkie związane z tym rachunki wykonywane będą na wartościach przekształconych zmiennych.
Model wykładniczy
W tym modelu także w celu uzyskania liniowości logarytmujemy równanie:
.
Korzystając z własności logarytmu dostajemy:
,
co po podstawieniu:
sprowadza nas do modelu pożądanego modelu liniowego:
.
Model logarytmiczny
Model ten w sposób oczywisty sprowadza się do modelu liniowego poprzez podstawienie
Model hiperboliczny
Aby sprowadzić model tej postaci do modelu liniowego wystarczy wykonać podstawienie .
Analiza dopasowania modelu
W przypadku regresji krzywoliniowej stopnień zgodności wyznaczonego modelu możemy mierzyć za pomocą współczynnika zgodności danego wzorem:
Współczynnik zgodności przyjmuje wartości z przedziału . Informuje on, jaka część całkowietej zmienności zmiennej objaśnianej jest wyjaśniana przez model. Innymi słowy współczynnik ten opisuje zgodność wyznaczonej linii regresji z wartościami pochodzącymi z próby.
Im mniejsza wartość wspólczynnika , tym lepsze dopasowanie modelu do zmiennych rzeczywistych.
Miarą zgodności modelu z danymi empirycznymi jest także współczynnik korelacji krzywoliniowej zwany także wskaźnikiem korelacji. Wielkość wyraża się wzorem:
.
Im wartość współczynnika bliższa , tym lepsze dopasowanie modelu do danych empirycznych.